ခ်င္းေတာင္တန္းေပၚကရြာခ်လိုက္တဲ့အလြမ္းေတြ

ေပ်ာ္စရာေတြကိုပလိုင္းထဲထည့္သယ္လာမယ့္ညီမေလးကေတာင္ယာမွာ
ေပါင္းနွဳတ္ေနတုန္းပဲဆိုပါေတာ့
ဆန္ၾကမ္းနဲ့ေရာစားရတဲ့အိပ္မက္ေတြဟာမခ်ိဳဘူး
ရုိးရာမပ်က္စနစ္တက်အလိုမျပည့္မွဳေတြနဲ့
တစ္ဖက္ေျခတံရွည္အိမ္ကေလးမွာမီးခိုးနံ့သင္းေနခဲ့။

အေဖလည္းအေ၀းၾကီးမွာ
ေတာင္ယာေတြကိုသတိရေနမလား
တစ္ခုခုလိုေနတဲ့ညေနစာထမင္း၀ိုင္းေလး
စားပြဲအိုေပၚမွာအက်ဥ္းစံ..။

နွင္းေငြ့တို့ပြဲသိမ္းအကြက္နင္းခ်ိန္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ဆီကထြက္ခြာသြားသူေတြ
ကၽြန္ေတာ့္ထံျပန္လာေကာင္းပါရဲ့
လမ္းေတြကအေကြ့ေကြ့အ၀ိုက္၀ိုက္
အက်ပ္အတည္းဆီကိုဦးတည္သြား
ဘယ္ရနံ့ကမ်ားေခ်ာင္လည္လို့လဲ။

သမိုင္းဦးကေန.....ဒီေန့အထိ
အေၾကာင္းရာစုံေပၚ
အလြမ္းမြဲမြဲေတြရြာခ်ေနရတယ္........။...............။



ေအာင္မွဴးေ၀


၁၈.၆.၂၀၁၀

သစ္ပင္ေတြၾကားရင္အားနာစရာ

ေန့စဥ္လွဳပ္ရွားမွဳမ်ားစြာမွာသံၾကိဳးျမည္သံေတြညံလို့
လူ့ဘ၀
ကဗ်ာဆိုတာလည္း
ကိုယ့္အသားကိုယ္စကားလုံးေတြနဲ့ခုတ္ခြာေနရသလိုမ်ိဳး
၃၈လမ္းလည္း၃၈လမ္းအေလ်ာက္
ေျဖာင့္ျဖဴးခဲ့တာပဲ
ကဗ်ာဆရာေတြသစ္ပင္စိုက္ၾကသတဲ့
ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ေျဖာင့္ေအာင္မစိုက္နိုင္သူေတြေတာ့
ရွိေကာင္းရွိနိုင္ပါတယ္
သူတို့ကေတာ့
ေက်ာက္ေခတ္မီးလုပြဲေတြဆီ
အမဲလုပြဲေတြဆီျပန္ေရာက္သြားၾကေပါ့။
လူေတြစိမ္းလန္းဖို့အေရးၾကီးတယ္
သစ္ပင္စိုက္တာလူေတြစိမ္းလန္းဖို့တဲ့လား
တိုးတိုးေျပာ
သစ္ပင္ေတြၾကားရင္အားနာဖို့ေကာင္းတယ္။ ။



ေအာင္မွဴးေ၀

ကဗ်ာဆရာတို့၏သစ္ပင္စိုက္ပြဲေတာ္ေန့သို့အမွတ္တရ....

ဒီအိမ္ကေလးမွာ...(၂)

ထားခဲ့ေတာ့စိတ္ေက်နပ္သလိုပဲ
ေကာ္ဖီမစ္အိတ္ခြံေလးပစ္ထားခဲ့ပုံမ်ိဳး
ရင္ထဲမွာဘာအရသာမွမက်န္ရစ္ဘူး
ေက်ာသားရင္သားမခြဲျခားတဲ့ဒဏ္ရာေတြနဲ့
ထားခဲ့...။
ထားခဲ့ေတာ့အာရုံရွိသလိုပဲ
မီးေခ်ာင္းအကၽြမ္းေလးေျမာင္းထဲလႊင့္ပစ္လိုက္ပုံမ်ိဳး
ရင္ထဲမွာဘာအလင္းဓာတ္မွမက်န္ရစ္ဘူး
အစိတ္အကြဲဘ၀နဲ့
ေရထဲဆင္းတဲ့ေျခေထာက္မွန္သမွ်စူးေအာင္
ထားခဲ့..။
အနာဂတ္မွာလည္း..
အမုန္းေတြရြက္နုသစ္သေလာက္
အထီးက်န္ေတာအုပ္ကစိမ္းေနဦးမွာပဲ
အေ၀းေျပးလမ္းမေပၚလြင့္က်သြားတဲ့
ေရသန့္ဘူးခြံေလးလိုထားခဲ့
ဒါမွမဟုတ္..
နင့္နွဳတ္ခမ္းနီေတြမညွာမတာေျခေတာ္တင္သြားတဲ့
တစ္ရွဴးနုနုေလးလိုငါ့ကိုထားရစ္ခဲ့။
ထားခဲ့
အသည္းနွလုံးလား
သဖန္းေတာမွာပစ္ထားခဲ့တယ္ဆိုသလိုမ်ိဳး
မိုးေခါင္ေခါင္လူ့သဖန္းေတာမွာငါ့ကို
ထားခဲ့..။
ေမွာ္၀င္အသက္ရွင္မွဳေတြနဲ့
ေဟာဒီကမနက္ျဖန္အိမ္ကေလးမွာ...။

ေအာင္မွဴးေ၀
၂၉.၆.၂၀၁၀
အေျခေနအရခ်စ္သူနဲ့လမ္းခြဲလိုက္ရေသာသူငယ္ခ်င္းမ်ားသို့ရည္ညႊန္းပါသည္။

နွင္းၾကည္လြင္(သို့မဟုတ္)ရထားမ၀င္တဲ့ဘူတာပ်က္ကေလး

ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ရယ္ေမာလွဳပ္ရွား စားေသာက္အသက္ရွင္ခ်င္
မီးခိုးေငြ့ေတြလို
နွင္းဆီပန္းေတြလိုခဏပြင့္သြားတဲ့
အဆင္ေျပေျပမနက္ခင္းမ်ားမွာနွင္းၾကည္လြင္
ဘုရားမသြားပါ
နတ္ဆိုးေတြ၀ွက္ထားတဲ့ညအံ၀ွက္ထဲ
အမဲလိုက္ဖို့ေခ်ာင္းေနပါတယ္။
ျမိဳ့ေတာ္ခန္းမေရွ့
ထိုးဆိုက္လာတဲ့အထူးကားေပၚမွာနွင္းၾကည္လြင္မပါ
ျမိဳ့သစ္ကို
သန္းေခါင္ေက်ာ္မွေရာက္ပါမယ္။
မိသားစုပရိေယသနမ်ားသူ့ေခါင္းေပၚ
ခိုေတြလိုအသိုက္ဖြဲ့ေနလို့
ဆူးေလလမ္းမပလက္ေဖာင္းမ်ားမွာနွင္းၾကည္လြင္
ခိုစာေရာင္းပါတယ္။
မ်က္လံုးေပါင္းမ်ားစြာကေန
လွ်ံက်လာေသာအထင္ေသးမွဳမ်ား....
နွင္းၾကည္လြင္ကိုမသတ္ျဖတ္နုိင္ပါ။
ေအာင္မွဴးေ၀

ကၽြန္ေတာ္ဆက္လက္မေရးရက္ေတာ့တဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါနွင္းၾကည္လြင္။
မိဘလုပ္အားနဲ့အသက္ရွင္ေနတဲ့သမီးမ်ားရဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မွဳတခ်ိဳ့တ၀က္ေလာက္နွင္းၾကည္လြင္ကိုမွ်ေ၀ေပးၾကဖို့ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားသျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ။

ေခြး

လူေတြနဲ႕ဆက္ဆံရတာမလြယ္ဘူး
ေရႊေဘာလုံးကိုကိုက္ေနရသလိုပဲ
ငါ့စားခြက္ေလာက္မွမေျပာင္ေရာင္တဲ့ညည္းခ်င္းေတြနဲ့
လူေတြရဲ႕ဒီေန႕ဆိုတာကို
ငါမယုံၾကည္ဘူး
ဘာလုပ္မလဲ
လမ္းဆိုလည္းအျမီးနန့္ဖို့ေနရာရွားလွခ်ည့္
ဒီေနရာမွာ
လူမ်ားသာအျမီးနန့္ၾကသည္ဆိုင္းဘုတ္ဆြဲလို႕
ေခတ္အဆက္ဆက္
လူေတြနဲ့ျပိဳင္ေဟာင္ေနရတာေမာတယ္
ပိုက္ဆံဟာ
အမဲရုိးတစ္ေခ်ာင္းေလာက္အရသာမရွိပါဘူး
အမိွဳက္ပုံထဲကရာဇ၀င္ဟာ
ငါ့အတြက္
ေတာက္ေျပာင္ေနတုန္းပဲ..။ ။


ေအာင္မွဴးေ၀

ငရဲျပည္ကစိန္တစ္လုံး

တစ္ေန႕တစ္ေန႕..
သုံးလို႔မရတာေတြကအားေကာင္းေမာင္းသန္
ဥပမာ
အိမ္သာနားကကန္စြန္ပင္ၾကီးေတြသန္လိုက္တာ
ဆိုသလိုမ်ိဳး
ခပ္၀၀မိန္းမတစ္ဦးကို
နံပါတ္ေသးတဲ႔ဘရာဇီယာ၀တ္ခိုင္းမယ့္အစား
ျပဳတ္တူနဲ႔သာညွပ္သတ္လိုက္ပါရွင္
ဆိုတဲ႔
ေႏွာင္ၾကိဳးမဲ႔ေပါက္ကြဲသံစဥ္ေတြလိုမ်ိဳး
တစ္ေန႔တစ္ေန႔
သုံးလို႔ရတာေတြကအားနည္းလြင့္ေၾကြလို႔
ေကာင္းတဲ႔အရာေတြဟာ
လက္တစ္၀ါးေလာက္ကေရွ့ဆက္တက္မလာဘူး
အခုတစ္ေလာ
နတ္ဖန္ဆင္းတဲ႔ရာသီဥတုကို
နားလည္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီးေငးၾကည္႔ေနတဲ့စိန္တစ္လုံးဟာ
သရက္သီးဆိုေပမယ္႔သရက္ပါးမ၀ရွာတဲ႔အျဖစ္
ၾကည္႔ေလ
သူ႔ကိုယ္သူငရဲကလာမွန္းမသိတဲ႔ေကာင္
ဘာသရက္မွန္းမသိတဲ႔ေကာင္
လွ်ာမရွိသူေတြကိုျမိန္ေရယွက္ေရေပးဆပ္လို႔...။ ။


ေအာင္မွဴးေ၀


စိန္ပါတဲ့နာမည္ေတြရိပ္မိၾကေရာ့ကြာ။။

ပုံျပင္

ပုံျပင္ဟာ
ဆူးသားစစ္စစ္အေတာင္ပံနဲ႔
လည္ေခ်ာင္းထဲကအိပ္မက္ကိုအရုိးထြင္ေနတယ္
ရနံ႕ေတြအနာခံျပီးဘ၀ကိုစေတးလိုက္ဖို႕
ပုံျပင္ပီသခဲ႔တာမဟုတ္ေၾကာင္းလည္း
ေျပာရဲ႕..။
ညေနညေနဆိုပုံျပင္ကရထားတစ္စင္းလို
အားလုံးကို
သူ႕ရင္ထဲထည့္ျပီးသယ္ေဆာင္သြားတတ္ရဲ႕
ၾကယ္ျဖဴေလးေတြရဲ့စနစ္တက်ရွင္သန္မွဳမွာ
လြမ္းစရာအေကာင္းဆုံးစာသားဟာ
ပုံျပင္မ်ားျဖစ္ေနမလား
ပုံျပင္ဟာပုံျပင္တစ္ပုဒ္ထက္ပိုျပီးအဆိပ္ျပင္းလိုက္ဖို့
ပုံျပင္တစ္ပုဒ္ထဲမွာပဲစဥ္းစားဖူးခဲ႔တယ္။ ။



ေအာင္မွဴးေ၀

ဖ်က္သိမ္းခံလိုက္ရတဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ကတိစကားတစ္ခြန္းသို့......
သူငယ္ခ်င္းကိုယ္စားေရးဖြဲ႕ပါသည္။

ပုံျပင္

ပုံျပင္ဟာ
ဆူးသားစစ္စစ္အေတာင္ပံနဲ႔
လည္ေခ်ာင္းထဲကအိပ္မက္ကိုအရုိးထြင္ေနတယ္
ရနံ႕ေတြအနာခံျပီးဘ၀ကိုစေတးလိုက္ဖို႕
ပုံျပင္ပီသခဲ႔တာမဟုတ္ေၾကာင္းလည္း
ေျပာရဲ႕..။
ညေနညေနဆိုပုံျပင္ကရထားတစ္စင္းလို
အားလုံးကို
သူ႕ရင္ထဲထည့္ျပီးသယ္ေဆာင္သြားတတ္ရဲ႕
ၾကယ္ျဖဴေလးေတြရဲ့စနစ္တက်ရွင္သန္မွဳမွာ
လြမ္းစရာအေကာင္းဆုံးစာသားဟာ
ပုံျပင္မ်ားျဖစ္ေနမလား
ပုံျပင္ဟာပုံျပင္တစ္ပုဒ္ထက္ပိုျပီးအဆိပ္ျပင္းလိုက္ဖို့
ပုံျပင္တစ္ပုဒ္ထဲမွာပဲစဥ္းစားဖူးခဲ႔တယ္။ ။



ေအာင္မွဴးေ၀

ဖ်က္သိမ္းခံလိုက္ရတဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ကတိစကားတစ္ခြန္းသို့......
သူငယ္ခ်င္းကိုယ္စားေရးဖြဲ႕ပါသည္။