လြမ္း ဇ ာ တ ္.....(ကဗ်ာရွည္)

ျပန္ေတြးေတာ့လည္းလြမ္းစရာ
ျပန္မေတြးတဲ့အခါလည္း
လြမ္းစရာျဖစ္တာပဲ
လီနင္ဂရက္ကို
ဂ်ာမန္ေတြရက္-၉၀၀ ၀ိုင္းခဲ့သလို
ကဗ်ာဆရာေတြကို
ေလာကဓံ -၁၈၀၀၀၀ိုင္းခဲ့တယ္။
ျမန္မာ့တန္ခိုးနဲ႕
နွစ္ဆတိုးျပီးေတာ့ရုန္းကန္ၾက
ၾကယ္ျပာကေလးေတာင္
လင္းလက္ရာကေနေသြးဆုတ္သြား
အသင္လူသား
ေမ်ာက္ေတြေတာင္
ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ရပ္ေနျပီ
ဒူးေထာက္ရာကထပါေလာ့
အဆင္းရဲဆုံးနိုင္ငံျဖစ္လိုက္ပုံေတာ့
လိုက္နာက်င့္သုံးစရာ
ဥပေဒေတာင္မွမရွိဘူး-စသျဖင့္
ရင္နာဖြယ္ရာဟာသေတြ
ကဗ်ာစာအုပ္ထဲကိုေမာင္းေမာင္းသြင္းေနမိ
××××××××××××××××××××××××××××××××
ငါက
ဒီဇာတ္လမ္းကို
အစ-အဆုံးမွတ္တမ္းျပဳသူမွ်သာ
ဇာတ္လမ္းရဲ့စေနေထာင့္ကေသနတ္သံဟာ
ငါနဲ႕လုံး၀မသက္ဆို္င္ပါေၾကာင္း..။
×××××××××××××××××××××××××××××××××××
ခက္လိုက္တာ
ခံစားမွဳေတြေတာျပဳန္းသြားပုံမ်ား
ငါ့ကိုယ္ငါျပန္လြမ္းမိေတာင္
အရသာမရွိေတာ့ဘူး။
တစ္ေယာက္အေမာကို
ေနာက္တစ္ေယာက္ကေျပာျပီး
အေမာေျဖရတဲ့ပတ္၀န္းက်င္ဟာ
ကဗ်ာဆရာေတြရဲ့ေတာအုပ္ျဖစ္တယ္
ငါတို႕
ဒီလိုပဲၾကည္နူးခဲ့ၾကတယ္။
ၾကယ္မစုံတဲ့ျမစ္ျပင္မွာ
ကိုယ့္အလင္းနဲ့ကိုယ္ေလွာ္ခတ္ရင္း
ငါတို႕ေႏြဦးဟာတက္က်ိဳးခဲ့တာပဲ
ဖင္လန္သမၼတ
လူပ်ိဳၾကီးမဂၤလာေဆာင္သလို
၀ိုင္ခ်ိဳလည္းမဂၤလာေဆာင္ခ်င္ေပလိမ့္မယ္
ရုရွားသူေတြေဗာ့ဒ္ကာနဲ႔လက္ထပ္သလို
တိုးေနွာင္မိုးလည္း
လမ္း၄၀ထိပ္က
ျမိဳ႕ျပမိျဖဴနဲ႕လက္ထပ္တယ္
အလြမ္းျဖဴျဖဴေတြပဲလားသူငယ္ခ်င္း။
×××××××××××××××××××××××××××××××××
ထရီဇာ..လို႕
ေႏြးေနတဲ့ရင္ေငြ႕ကိုသြန္းထုရင္းငါကေမ်ာေနခ်ိန္
သစၥာမဲ့သစၥာပန္းေလးေတြရဲ့ရယ္သံက
ငါ့ဦးေနွာက္ကိုေလာင္ျမိဳက္ခဲ့
ဘ၀အေၾကာင္းတရားကလည္း
လြယ္အိတ္မီးေလာင္ေစာ္နံေနတုန္း။
ကဗ်ာဆရာဆိုတာ
သူ႕စာမ်က္နွာအတိုင္းရဲရင့္ခဲ့သူပါ။
ကဗ်ာဆရာဟာ
သူ႕ရဲ့ရဲရင့္မွဳေၾကာင့္ပဲ
အားလုံးကိုေကာင္းစားေစလိုတဲ့
သူရဲေကာင္းျဖစ္တယ္။
ကဗ်ာဆရာဟာ
နွင္းဆိပ္သင့္ထားတဲ့ မီးလင္းဖိုေလးမဟုတ္ခဲ့တာ
အမွားလား..။
ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္
ေသာ့ခတ္ထားတဲ့အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတြထဲ
ေျခရာေကာက္ျခင္းငွာမစြမ္းသာတဲ့ေ၀ါဟာရဟာ
ကဗ်ာဆရာရဲ့မိသားစုပါပဲ။
ေျခာက္ေသြ႕မွဳခ်င္းေပါင္းစပ္ျပီး
စိုထိုင္းေအးစက္လာတတ္တဲ့
အစၥေရးကႏၱာရစိုက္ခင္းေလးေတြလို
ကဗ်ာဆရာအခ်င္းခ်င္းဟာလည္း
နွစ္ရွည္ပူးေပါင္းစိမ္းလန္းတတ္ခဲ့ၾက။
ဇာတ္နိပါတ္ထဲခဏခဏသြားျပီး
အင္ၾကင္းပန္းကိုလြမ္းေနသူၾကီးတစ္ေယာက္အေၾကာင္း
ေျပာရင္
မိုးမိထားတဲ့ကဗ်ာစာအုပ္ေလးကိုျပ႒ာန္းက်မ္းစာလို
သြားေလရာကိုသယ္ေဆာင္သြားတတ္ရင္
ေက်ာနံပါတ္ ၀ိုင္ခ်ိဳပဲ။
ကိုယ့္ကဗ်ာထက္ပိုျပီးဒီေန႕နည္းနည္းမ်ားသြားတယ္
ဒီစကားစုပိုင္ရွင္ကေတာ့
အသင္းေခါင္းေဆာင္တိုးေနွာင္မိုး
မျငိမ္းနိုင္တဲ့ေတာ္လွန္ေရး၀ါက်တစ္စုံ
ငါတို႕ကြင္းထဲ၀င္လာရင္
ေအာင္ရင္ျငိမ္းပဲ
ငါတို႕အားလုံ့း
ကိုယ့္အျပဳံးနဲ႕ကိုယ္သေရပြဲအျဖစ္ရွဳံးခဲ့ၾက။
ငါတို႕ကဗ်ာဆရာေတြ
စိမ္းကားမွဳနဲ႕အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး
ေအာ္ဟစ္ေဆြးေႏြးျပီးတဲ့ေနာက္
ခင္ေဇာ္ျမင့္ရဲ့ေတာင္သမန္မွာဆုံၾကမယ္
ေမာင္သိန္းေဇာ္ရဲ့ရွဳေမွ်ာ္ခင္းဆီအေရာက္
ကိုေခ်ာရဲ့ကိုက္လမ္းေလးအတိုင္း
ေလွ်ာက္၀င္သြားၾကမယ္။
ကဗ်ာဆရာဆိုတာ
ကဗ်ာရဲ့ကိုလိုနီသေဘာက္ေတြေပါ့ကြာ
ရင္ခုန္သံနဲ႔အကၡရာေတြကိုေကာက္သင္းေကာက္လိုက္တိုင္း
အဆင္မေျပမွဳကမီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ျပန္တယ္။
ကဗ်ာဆရာဟာ
ကိုယ့္အရိပ္နဲ႕ကိုယ္
ဘယ္ေတာ့မွစီးခ်င္းမထိုးဘူး
ကဗ်ာဆရာဆိုတာ
လြတ္လပ္ခ်ိဳျမိန္တဲ့အသိတရားေတြနဲ႕
ေလာကၾကီးအတြက္ေမြးဖြားလာၾကတာ။
ကဗ်ာဆရာေတြရဲ့ဘ၀က
လြယ္ကူစြာရွဳပ္ေထြးေနတဲ့အျခင္းအရာ။
နွစ္ကာလထဲက
အလိုက္သင့္ထြက္လာတဲ့ေန႕စြဲဥယ်ာဥ္မွာ
ေအးေအးလူလူသီးဆဲသစ္သီးေတြဟာ
ကဗ်ာဆရာေတြရဲ့အိပ္မက္ေပါ့
ေအးအတြက္သစၥာတရားေတြေပြ႕ပိုက္ျပီး
ေအးေနတဲ့ေျမာင္းထဲထိုးက်သြားတယ္ ၀ိုင္ခ်ိဳ။
အရည္ျပားထဲစိအ့္စိမ့္ျပီးခ်မ္းတဲ့အရည္ေတြ
သူေသာက္ေနတုန္းပဲ။
×××××××××××××××××××××××××××××××
ကဗ်ာဆရာေတြ
ရူဘီမားကက္မွာ
ကိုမိုဃ္းေဇာ္နဲ႕ေကာ္ဖီေသာက္ၾကတဲ့ေန႕က
ကိုယ္စီကိုယ္စီစကားလုံးေတြထဲ
စိန္ျခယ္ပန္းမ်ားေမႊးခဲ့။
အဲဒီပန္းေတြ
ကိုေရြးရဲ့ေရတံခြန္နားကခူးခဲ့တာ။
က်ည္ဆံရထားလို
မ်ားမ်ားျမန္ျမန္ေျပးေနတဲ့ကဗ်ာအေၾကာင္းေတာ့
စိုင္း၀င္းျမင့္ဥပေဒအတိုင္း
နားနားျပီးေျပာရတယ္။
ကဗ်ာဆရာေတြရဲ့သစၥာတရားက မိုးေ၀း
သူပဲအၾကမ္း  သူပဲအေခ်ာ။
လက္ရွိ
လမ္းျဖတ္ကူးေနတဲ့ကဗ်ာေတြကိုေတြ႕ၾကရဲ့လား
အရပ္ေလးမ်က္နွာ
အၾကည့္ေတြထိမွန္သြားေနတယ္။
ငါ့ဆႏၵကဆင္းရဲပါတယ္
ေမာင္ကိုေမာင္ရဲ့
ပလိုင္းထဲထည့္ေဆာက္တဲ့အိမ္ကေလးမွာေနခ်င္တာ
ကဗ်ာဖတ္သူမမတစ္ေယာက္နဲ႕
အသက္ရွဴသံခ်င္းဆက္သြယ္ၾကည့္ခ်င္တာ
လစဥ္ထုတ္မဂၢဇင္းေတြထဲက
အသက္ၾကီးပုကဗ်ာေလးေတြကို
စိတ္ကူးနဲ့ေကာက္သီၾကည့္ခ်င္တာ
လက္၀ယ္ပိုင္ဆိုင္မွဳက
ဆႏၵထက္အျမဲတမ္းနည္းခဲ့တယ္။
×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××
အခု...
ကဗ်ာဆရာေတြ ဆူးေလလမ္းေပၚမွာ
ခေရကိုင္းမွာခ်ိတ္ထားတဲ့မ်က္လုံးက
ငါတို႕ရဲ့စကားလုံးေတြကိုဘယ္ျမင္မလဲ
သူလည္းသစ္ရြက္ေတြနဲ႕ေရာစိမ္းေနခဲ့တာ။
ဆူးေလလမ္းဟာ
သက္ခ်ာ၀ါဒကိုနားမလည္ဘူး
ေရဂင္စီးပြားေရး၀ါဒကိုမသိဘူး
အသက္ကယ္အက်ၤီီအရင္းရွင္စံနစ္ကိုမသိဘူး
ဆူးေလလမ္းဟာ
တိုးရစ္ေတြကို ပဲပို႕စ္ကဒ္ေရာင္းတတ္တယ္။
ဆူးေလလမ္းဟာ
လူေတြျဖတ္ကူးဖို႕
ရာဇ၀င္မ်ဥ္းၾကားနဲ႕။
လုပ္သားျပည္သူတိုင္း
တေျပးညီေသာတဆင္စရာ
လက္လုပ္လက္စားသီခ်င္းနဲ႕။
ဆူးေလလမ္းဟာ
ဘီအမ္ကားစပယ္ယာပါးစပ္နဲ႕
ရန္ကုန္ကိုစာလုံးေပါင္းျပေနတဲ့လမ္း
ကဗ်ာတခ်ိဳ႕
သြားလမ္းမသာေပမယ့္
လာလမ္းေတာ့ေျဖာင့္ခဲ့တယ္။
ကဗ်ာဆရာဟာ
ဘတ္ဂ်က္ကၽြမ္းက်င္သူမဟုတ္တဲ့အတြက္
၀င္ေငြထြက္ေငြမညီဘူး။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ကဗ်ာကို
ေသြးတစ္စက္ထဲက်န္သည္အထိ
ငါတို႕ကာကြယ္သြားၾကမယ္။     ။
(ကဗ်ာဆရာမ်ားနွင့္မေဆြးေျမ႕ေသာေန႕စြဲမ်ားသို႕..................)

ေအာင္မွဴးေ၀
24.2.2012