Sunday, February 3, 2013

စားပြဲတင္စကား-၂၄(table talk-24)


လြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕ေတြးေခၚမိေတာ့လည္း
လမ္းျပမရွိတဲ့ခံစားမွဳထဲနစ္၀င္
လူေတြရဲ့ရိုးသားမွဳဟာ
ေရွးေဟာင္းျမိဳ႕ေတာ္တစ္ခုကိုတူးေဖာ္ရသလိုျဖစ္လာ
အင္ဒီယာနာဂ်ဳန္းစ္ရဲ့ၾကာပြတ္ဖ်ားလို
ခပ္စပ္စပ္ ခပ္ပါးပါးျပဳံးျပတတ္တဲ့ေကာင္မေလးတို႕ေရ
ပင္လယ္ေသထဲကကၽြန္းတစ္ခုမွာ
ရတနာေတြရွိတယ္ဆိုရင္
အဲဒါ ကဗ်ာဆရာေတြပဲျဖစ္မွာပါကြယ္႕
ေခတ္ကိုသစၥာမေဖာက္ရဲသူေတြရဲ့ဘဝဟာ
စိုေျပမွဳမရွိတာအမွန္ပဲ။
ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ ေလယာဥ္ပ်ံတစ္စင္း
မိန္းမလွကၽြန္းတစ္ခုစီနဲ႕ရမ္တစ္ေသတၱာ
လိုအပ္တဲ့ညေတြမေပးဘူး
ေလယာဥ္ကြင္းထဲဗုံးၾကဲေလယာဥ္ေတြပဲပ်ံေန
ကဗ်ာဆရာေတြ
စားပြဲေပၚကို စကားလုံးေတြထိုးစို္က္ခ်လိုက္ျပီ
ေလာကဓံကိုမေက်နပ္တဲ့ ဓားေျမွာင္တစ္ေခ်ာင္းလို။  ။
ေအာင္မွဴးေ၀
2.2.2013

No comments:

Post a Comment