Wednesday, January 11, 2012

ေအာင္ဆန္းလင္းကဗ်ာမ်ား

ထာဝရေမေမ

အေနာက္ဘက္ေကာင္းကင္မွာ
လ ေစာင္းေစာင္းေလးျမင္ရင္
အေမ့ရင္ေမာသံကို ၾကားရတယ္
'သားရယ္ ဆန္ေစ်းေတြက တက္ျပန္ဦးမယ္'တဲ့။

ဖတဆုိးေတြရဲ႕ဘဝ
ဘယ္ေလာက္ပဲ မလွပေပမယ့္
ကြၽန္ေတာ္တုိ႕ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြ
ေစ်းေတာင္းရြက္ အေမျဖည့္ဆည္း
'ငါ့သားေတြႀကီးလာမွ ..... တဲ့'။
အဲသလုိအေျပာေလးနဲ႕ မေမာတတ္တဲ့အေမ။

တစ္ခါ တစ္ခါ
စရုိက္အုိအခ်ဥ္ႀကိဳက္ေတြက
မိသားစုအသိုက္ၿမံဳကို အခါခါဆြဲဆိတ္
ထိတ္ထိတ္ျပာျပာနဲ႕ တြန္းကာရွာတဲ့အေမ
'သားရယ္ နင့္အေဖရွိတုန္းကဆုိရင္ေလ ...'တဲ့
ၿပီးေတာ့ ဆက္တုိက္ ဆက္တုိက္
အားရေအာင္ငုိရႈိက္တတ္တဲ့အေမ။

အငိုအရႈိက္မကင္းေပမယ့္
စိတ္ရင္းေတာ့ တကယ္မာတဲ့အေမ
ဝမ္းနည္းမႈ မ်က္ရည္ေတြကိုသိမ္း
မိသားစုဘဝကို တည့္မတ္ေအာင္ထိန္းလို႕
ေနာက္တစ္မုိးေအာက္ကို ေယာင္လုိ႕မွမယိမ္းခဲ့တဲ့အေမ .... ။

ခရီးၾကမ္းေတြအထပ္ထပ္ ရပ္တန္႕လို႕မရခဲ့တဲ့အေမ
ေရွ႕ဆက္ခ်ီတက္ေနေပမယ့္ ေျခတစ္ဖက္ပဲသန္ေတာ့တဲ့ အေမ
လက္ကေလးေတြ ေကြးေကြးသြားတတ္တဲ့အေမ
ဆံျဖဴအိုစ ပါးလ်လ်နဲ႕ ေခါင္းၿဖီးလို႕မွ မလွပေတာ့တဲ့အေမ
ေထြရာေလးပါး မွတ္သားမႈဥာဏ္ မထက္သန္ေတာ့တဲ့အေမ
ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြ အထပ္ထပ္နဲ႕
၆ဝ ေက်ာ္သက္တမ္းကို ရဲရဲႀကီးျဖတ္သန္းေနတဲ့အေမ ။

ေလာကရဲ႕အမုန္းကို အ႐ႈံးမေပးခဲ့တဲ့အေမ
တစ္ခါတစ္ခါ ၿပံဳးလုိက္တဲ့အေမ့အလွ
အဓိပၸါယ္ေတြ ပုိပိုျပည့္ဝလာသလုိပဲ
တုတ္ေကာက္ေလး တစမ္းစမ္းနဲ႕ သားျပန္လမ္းကို မွန္းေမွ်ာ္ေနတတ္တဲ့အေမ
ခုထိ တသသနဲ႕ ေျမးထိန္းႀကီး ဘဝမွာ အသားက်ေနတတ္တဲ့အေမ ။

အေမေပါင္းမ်ားစြာထဲကအေမ
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အေမ ခင္ဗ်ားတုိ႕အေမ
ကြၽန္ေတာ္တုိ႕အားလံုးရဲ႕ ျမင့္ျမတ္ေသာ ထာဝရ 'အေမ'။
                       ေကာင္းလူ(ျမန္မာစာ)


------------------------------
------------------------------------------------

ေခါင္မုိးအျခင္ဝါးေတြၾကားမွာ ထည့္ထားတဲ့ ပတ္စ္ဝါ့ထ္

ပတ္စ္ဝါ့ထ္ရွစ္လံုးစီနဲ႕ အေကာင့္ေလးခုပိုင္တယ္
မင္မုိရီစတစ္တစ္ခုနဲ႕ ကိုယ္ရခ်င္တာေတြ သိမ္းထားတတ္တယ္။
ဟုိဘက္ကမိတ္ေဆြေတြကို စကားလံုးေတြနဲ႕စကားေျပာတယ္။
စကားလံုးေတြနဲ႕ ရီတယ္။ စကားလံုးေတြနဲ႕ ႏွီးႏြယ္တယ္။
ေဒါ့ကြန္း၊ ေဒါ့ေအာ့နဲ႕ ေဒါ့နက္
လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြ အမ်ားႀကီးပိုင္တယ္။
ဘေလာ့တစ္ခုပိုင္ခ်င္တယ္၊ အက္နီေမးရွင္းေတြ ဖန္တီးခ်င္တယ္
ေဆာ့ဝဲေရးခ်င္တယ္၊ ဟက္ခ်င္တယ္၊ ဘန္းခ်င္တယ္၊ ေက်ာ္ခ်င္တယ္၊ ခြခ်င္တယ္
တေကာက္ေကာက္လုိက္ေနဆဲ
မုိးလင္းကေန မုိးခ်ဳပ္ထိ ။

အံဝွက္ေပါင္းမ်ားစြာပါတဲ့ အိမ္မုိးတစ္ခုကိုအေမပိုင္တယ္
အခ်င္ဝါးရဲ႕အကြက္ေတြၾကားမွာ သိမ္းထားတာေတြကို
ေန႕ေန႕ညည အေမ သတိရတယ္။
မိဆုိင္ ဖဆုိင္နတ္နဲ႕ ပထဝီ၊ ဝါေယာ၊ အာေပါ၊ ေတေဇာ
အေမ ေမာေနေအာင္ေျပာတတ္တယ္။
သိၾကားမင္း ဘယ္လုိဆင္းမလဲနဲ႕ နဂါးေခါင္းဘယ္ကိုလွည့္ကအစ
ထြက္ခါစလကေလး ဒယ္ဗုိင္းတည္ထားသလုိတည့္မတည့္အဆံုး
အကုန္လံုးကို အေမတြက္တတ္တယ္။
ငါ့သားက ႏုိင္းႏုိင္းနဲ႕တူတယ္လုိ႕ေျပာေျပာၿပီး
ျမန္မာဗြီဒီယုိကားေတြကို မွန္မွန္ၾကည့္တယ္။

တစ္ခါ တစ္ခါ စိတ္လုိလက္ရ အေမေမးတယ္
'သား မင္းသင္ေနတဲ့ ဟုိ ဘာတဲ့ အဲဒါ အေမ့ကို နည္းနည္းေျပာျပပါလား
ဟိုေလ ... လွစိန္တုိ႕ေမးရင္ အေမေျပာျပရတာေပါ့' တဲ့ ။

အခုထိ ကြၽန္ေတာ့္အေၾကာင္းေတြ အေမနားလည္ေအာင္ ေျပာမျပတတ္ေသးဘူး
အခုထိ အေမ့အိမ္ေခါင္းမုိးမွာ သန္႕ရွင္းေရး လုပ္မေပးရက္ေသးဘူး ။

သည္ကေန႕ ဂူးဂဲမွာအေကာင့္တစ္ခုထပ္ဖြင့္္ျဖစ္တယ္
'ေသာင္းရီ'တဲ့
စိတ္လုိလက္ရရွိတဲ့အခါ အေမသံုးႏုိင္ေစဖုိ႕
အိမ္အမုိးၾကားမွာ ပတ္စ္ဝါ့ထ္ထည့္ေပးထားပါတယ္ ေမေမ ။
                                                        တေဇာင္းနီ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ငတီး


ငတီး ...
လက္တုိဖြာက်ဲေနတဲ့ အေႏြးထည္ကိုဝတ္လုိ႕
မနက္မနက္ဆုိ မင္း ေရာက္ေရာက္လာတယ္
အစကေတာ့ ငါက ေငါက္ေငါက္ထုတ္
ခုေတာ့လည္း ေက်ာက္ရုပ္လုိ မင့္ကိုၾကည့္ေနခဲ့မိ
ငါ့စိတ္ထဲ ဘယ္အခ်ိန္ မင္းဝင္သြားသလဲ
ငါ့ကိုယ္ငါ ထပ္မေတြးခ်င္ေတာ့ဘူး
ခု မင္းလာရင္ ေပးဖုိ႕
ငါ့ကေလးေတြ အမွတ္မထင္စြန္႕ပစ္ထားၾကတဲ့
ေဖာ့ဖိနပ္တစ္ရံနဲ႕ မန္ခ်က္စတာယူႏုိက္တက္ အကၤ်ီတစ္ထည္
ငတီးေရ လာလွည့္ ယူလွည့္ .... ။

ဒီည ဒီရပ္ကြက္က အမႈိက္အထြက္နည္းတယ္
မင့္အေမအတြက္ ေစ်းဖုိးလား
မင့္အတြက္မုန္႕ဖုိးလား
ငါမစဥ္းစားတတ္ဘူး
တစ္ရက္တစ္ရက္
ရပ္ကြက္အမႈိက္က်င္းေလး ျပည့္ေနပါေစေၾကာင္း
ငတီးေရ မင့္အတြက္ ငါဆုေတာင္းေပးေနခဲ့ေပါ့ ။

မနက္ ၈-နာရီဆုိ
ငါ့အိမ္ေရွ႕လမ္းမွာ စံပယ္ပန္းေတြအျပည့္
ေမႊးသည္ထက္ေမႊးၿပီး ျမင့္သည္ထက္ ျမင့္ဖုိ႕
အနာဂတ္ဆီ ရြက္လႊင့္သြားၾက
သိပ္လွတာပဲ ငတီး ... ။

ခု ကိုးနာရီထုိးေနၿပီ
ဘယ္ေလွ်ာက္သြားေနလဲ ငတီး ...
ဒီခရီး ဒီလမ္း စံပယ္ေတြရဲ႕ စခန္းမွာ
မင္း အလြမ္းမသင့္ႏုိင္ဘူးလား
တစ္ရက္ တစ္ရက္
မနက္ရွစ္နာရီထုိးရင္
ငါ့အိမ္ေရွ႕ စံပယ္လမ္းမေပၚ
မင္းလွမ္းလာလိမ့္ႏုိးႏိုးနဲ႕
ငတီးေရ .... ငါ ေမွ်ာ္ကိုးလို႕မဆံုး .... ။


                       ေကာင္းလူ(ျမန္မာစာ)
ငတီးပုံ

1 comment: