အေမ့ရဲ့ေမတၱာတရားတစ္ခုပဲ
လိပ္စာအျပည့္အစုံနဲ႕ေရာက္ရွိလာ
အေမ့ေလာက္ဘယ္သူမွ
ကၽြန္ေတာ့္ကိုနားမလည္ပါဘူးအေမ
ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္လည္းနားမလည္ဘူး။
ကၽြန္ေတာ့္လမ္းမွာယမ္းေငြ႔ေတြကေ၀ေနတုန္းအေမ
နွလုံးသားထဲမွာအျပဳံးအိမ္ေလးေတြေဆာက္ေနတုန္း
ကၽြန္ေတာ္ကမိုးေရစက္ေတြလို
ေကာင္းကင္ေပၚကေျပးဆင္းခဲ့
တစ္မနက္ခင္းစာ
ေမႊးပ်ံံ႕လန္းဆန္းမွဳေတြနဲ႔
တစ္စုံတစ္ေယာက္ဆီမွာ
မရနိုင္တာေတြကိုေတာင္းယူခဲ့
အေမ့တစ္သက္နာက်င္စရာစာမ်က္နွာေပၚက
ျပာပုံတိုးတိုးေနတဲ့အကၡရာဟာကၽြန္ေတာ္ေပါ့
ျမိဳ႕ကေလးရဲ့အုပ္စုထဲကအေစာဆုံးခြဲထြက္ခဲ့တဲ့
ဒဏ္ရာရသင္းကြဲ
လေရာင္ငတ္ေနတဲ့ည
ေရမဲ့စမ္းေခ်ာင္းအေကာေလး
ေတာေရးေတာင္ေရးကဗ်ာဆရာ
ရည္းစားေျခာက္ေယာက္နဲ႕ကြဲျပီးေနာက္
နွလုံးအားတိုးေဆးေတြနဲ႔လက္ထပ္ထားတဲ့ေကာင္
နွလုံးသားေရးရာက
ပြဲမျပီးမီးမေသပါပဲအေမ။ ။
ေအာင္မွဴးေ၀
No comments:
Post a Comment